Nie tak dawno temu w mediach społecznościowych apelowaliśmy o niezastawianie ambulansów na campach czy planach filmowych i reklamowych, a znów temat zastawiania czy nieprawidłowego rozstawiania się w miejscach do tego nieprzeznaczonych wraca niczym bumerang. Niestety, nie są to pojedyncze czy odosobnione przypadki.

Planując lokacje dla produkcji filmowych (zarówno campu, jak i planu), decydując o ustawieniu dekoracji – szczególnie w centach dużych miast, wśród zakładów produkcyjnych, w sąsiedztwie obiektów użyteczności publicznej itp. – nie wolno nam, członkom braci produkcji filmowej, zajmować miejsc wyznaczonych i oznakowanych jako miejsca zbiórki do ewakuacji. 

Miejsca te muszą być zawsze gotowe do przyjęcia osób w następstwie natychmiastowej ewakuacji z pobliskich obiektów: kompleksu wieżowców (jak na zdjęciu powyżej), szkół, biur, zakładów, urzędów, galerii etc.

Miejsca zbiórki do ewakuacji – wskazane przez przez specjalistów i odpowiednio oznaczone tablicami – są nieodzownym elementem instrukcji bezpieczeństwa pożarowego dla każdego z ww. obiektów. To do tych miejsc podczas ćwiczeń ewakuacji udają się wszyscy pracownicy, najemcy, podwykonawcy, klienci. Uczą się przy tym właściwego postępowania podczas ewakuacji, poznają jej cel na wypadek wystąpienia prawdziwych zagrożeń.

Miejsca takie powinny minimalizować zagrożenie, dawać możliwość obserwacji, identyfikacji i bezpiecznego przeliczenia zgromadzonych w nich osób, zapewniając jednocześnie swobodę ruchu. Przyjętą dobrą praktyką jest, aby ww. miejsca mogły zapewniać również podjęcie sprawnej interwencji medycznej przez pracowników wyznaczonych do udzielania pierwszej pomocy oraz przez System Państwowe Ratownictwo Medyczne (dojazd zespołów PRM), co tym bardziej kłóci się z ich zastawianiem.

Zastawiając miejsce zbiórki do ewakuacji, ograniczając jego powierzchnię, wprowadzając utrudnienia w komunikacji (pojazdami gabarytowymi, liniami zasilania, dekoracjami etc.), utrudniamy szybkie i bezpieczne wyprowadzenie osób ze strefy zagrożenia oraz paraliżujemy możliwość ich bezpiecznego przebywania w wyznaczonych miejscach zbiórki do czasu zakończenia działań ewakuacyjnych i/lub ustania zagrożenia. 

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, zgodnie z którą właściciel budynku, obiektu budowlanego lub terenu zobowiązany jest zapewnić osobom przebywającym w tych miejscach bezpieczeństwo oraz możliwość ewakuacji.

Dz.U.2010.109.719 – Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów

rozporządzenie stanowi o zapewnieniu odpowiednich warunków ewakuacji. Zgodnie z § 15 ust. 1. rozporządzenia, z każdego miejsca w obiekcie, przeznaczonego do przebywania ludzi, zapewnia się odpowiednie warunki ewakuacji, umożliwiające szybkie i bezpieczne opuszczanie strefy zagrożonej lub objętej pożarem, dostosowane do liczby i stanu sprawności osób przebywających w obiekcie oraz jego funkcji, konstrukcji i wymiarów, a także uwzględnić zastosowanie technicznych środków zabezpieczenia przeciwpożarowego. Należy pamiętać, że nie tylko pożar może być zagrożeniem, ale również różnego rodzaju awarie techniczne w budynku, katastrofy budowlane czy ataki terrorystyczne, które spowodują konieczność ewakuacji.
Dz.U.2019.0.1065 t.j. – Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie mówi o wszelki warunkach technicznych, jakie powinny spełniać drogi ewakuacyjne.

Konsekwencje prawne utrudniania ewakuacji:

Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. KK reguluje kwestie kar. Rozdział X stanowi o wykroczeniach przeciwko bezpieczeństwu osób i mienia.

W  Art. 82. § 1. zawiera zapis „Kto dokonuje czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji polegających na: (…)

10) uniemożliwianiu lub ograniczaniu dostępu do urządzeń przeciwpożarowych, gaśnic, urządzeń uruchamiających instalacje gaśnicze i sterujących takimi instalacjami oraz innymi instalacjami wpływającymi na stan bezpieczeństwa pożarowego obiektu, wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elektrycznego, kurków głównej instalacji gazowej, a także wyjść ewakuacyjnych oraz okien dla ekip ratowniczych, 

11) uniemożliwianiu lub ograniczaniu dostępu do źródeł wody do celów przeciwpożarowych,

podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.

A co z naszym podwórkiem branżowym, gdy sami nie będziemy już stwarzać zagrożenia dla innych?

Co musiałoby się wydarzyć, by pracownicy produkcji filmowych i reklamowych zapoznawani byli z planami bezpieczeństwa pożarowego dla poszczególnych obiektów, czy lokacji w których przebywają i pracują nawet zaledwie przez kilka godzin?

Co musiałoby się wydarzyć, aby produkcje filmowe zainteresowały się wyznaczaniem i oznaczaniem dla nas – członków ekip – awaryjnych miejsc zbiórki dla poszczególnych lokacji na wypadek wystąpienia sytuacji zagrożenia?

Może warto pomyśleć o ćwiczeniach ewakuacji, połączonych z omówieniem zasad, zadań i procedur w ramach rozpoczynania każdego nowego projektu?